mitt liv utan solveig

mitt liv utan solveig. ja slik er det no. solveig har dratt og eg sit igjen her einsam og forlatt. eg høyrar hennar stemme og hennar skratt. snart reise ho til spania, til brasil ho fer. kva anna kan eg gjera, enn berre å sitte her? får vente i 3 månedar. 

jaja så er livet. eg må vel seie at livet er ikkje berre kjipt. eg ventar min kjære heim om berre 4 dagar. rektegnok er han ikkje heime for godt allereie då, men han kjem at om ikkje så lenge. datoen er ikkje heilt bestemd. men det vart rundt 20. mars. er har det og voldeg bra med gud for tida. 

eg kose meg i bilen kvar morgo på vei til jobb, "pump up the volum" på cd-spelaren og rop ut saman med hillsong, eller kim walker, mi lovsang til vår Herre. haha alt vart så gammalt og finsleg på nynorsk. (eg måtte ha ein "haha" i staden for ein "hehe" fordi orda må ha ein "a" i seg for at dei skal høyrast nynorske ut.. haha) 

i morgo skal eg på team på intro igjen eg gledar meg mykje. eg har forvendtningar til at Gud skal brukje meg i morgo, og dei på teamet mitt. at han skal kunne brukje oss til å møte nye, gje eit bra fyrste inntrykk av intro og av Gud. så er det berre å håpe at me er klar for kva han har for oss, så me kan gjere utfordringa Gud si bra! 

Gud, min Pappa, vår Herre, og vår frelsar er best, ingenting kan skje oss om me berre held oss nær han, eller mykje kan skje, men ingenting kan skade oss! takk til vår Gud, han er Konge! (på alle måter)